مقایسه کمی و کیفی برخی آنتی اکسیدان های آنزیمی در بخش های مختلف میوه چند گونه از مرکبات شمال کشور در استرس های مختلف دمایی

بسیاری از آسیب های وارده به گیاهان ناشی از افزایش روز افزون گونه های فعال اکسیژنی (reactive oxygen (species می باشد. از آن جایی که تحت شرایط تنش مانند دمای پایین، توانایی طبیعی گیاه برای حذف رادیکال های اکسیژنی دچار نقص می شود، یکی از مکانیسم های سازگاری با این تنش، افزایش سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی جهت مقابله با استرس اکسیداتیو می باشد و به این طریق توازن احیایی سلول حفظ می شود. با توجه به این امر، شناسایی آنزیم های آنتی اکسیدانی به عنوان یکی از مکانیسم های جمع کنندهros مهم می باشد. با توجه به حساسیت زیاد مرکبات به دماهای پایین و تقارن فصل برداشت میوه با ایام سرد سال، تحقیق بیشتر روی اثرات فیزیولوژیکی آسیب های سرمایی استرس دمای پایین این گیاه ضروری است. در این تحقیق بخش های مختلف میوه مرکبات شامل فلاودو، آلبدو و گوشت میوه پنج رقم شامل پرتقال خونی، لیموترش مازندرانی، والنسیا، انشو و پرتقال محلی از شمال کشور به منظور تعیین میزان فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیس موتاز(sod) ، آسکوربات پراکسیداز(apx) ، کاتالاز (cat) و پراکسیداز (pod) در دمای کنترلی(c?15~) تیمارهای دمایی 3، 0، 3- و 6- درجه سانتی گراد در دو مرحله قبل از رسیدگی و رسیدگی کامل مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق میزان فعالیت آنزیم sod نسبت به سایر آنزیم ها در بافت فلاودوی همه ارقام بررسی شده بالاتر بود که نشان دهنده این است که آنزیم sod اولین خط دفاعی میوه ها در همه ارقام مورد بررسی و در همه تیمارهای دمایی می باشد. بافت فلاودوی پرتقال خونی در هر دو مرحله رسیدگی کامل و قبل از رسیدگی، فعالیت بالاتری از کاتالاز را در همه تیمارهای دمایی دارا بود که نشان دهنده مقاومت قابل ملاحظه این رقم در مقایسه با ارقام دیگر می باشد. ارقام انشو و پرتقال محلی به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیم apx را در همه تیمارهای دمایی در هر دو مرحله برداشت در بخش فلاودو دارا بودند. در ضمن، در ارقام انشو، پرتقال خونی و لیمو ترش در بافت فلاودو با کاهش دما، افزایش قابل ملاحظه فعالیت آنزیم pod دیده شد.